Eerste weekje zit er op!

29-3: Zaterdag
Vandaag zijn we om 11.30 uur vertrokken vanuit Aalten naar Eindhoven Airport. Hier de koffers ingecheckt en samen nog even koffie gedronken. Toen snel afscheid genomen met veel kusjes en knuffels van Geert, mam en pap! Vervolgens door de douane en drie keer raden wie zijn/haar koffer open moest maken. Ik natuurlijk! Jeetje, was al lang blij dat ik dat ding dicht heb kunnen krijgen. Maar uiteindelijk niks aan de hand, had gewoon te veel ‘zooi’ ingepakt denk ik ;)
De vlucht zelf was prima te doen! Romy, Jouke en ik kwamen als laatst aan in het vliegtuig en iedereen kon gaan zitten waar die wilde. Uiteindelijk hebben wij de laatste 3 plekken die nog over waren kunnen bemachtigen. Gelukkig zat ik dicht bij Romy. Tussen ons in zaten twee ‘zakenmannen’, de een Nederlands, de ander Roemeens. Gezellig hebben we de hele reis gekletst en ze hebben ons uiteindelijk geholpen met het regelen van twee taxi’s. Rond een uurtje of half 8 kwamen we aan bij ons hotel. Dikke pech toen we erachter kwamen dat wij een kamer kregen op de 3e verdieping. Weer mochten we sjouwen met die loeizware koffers (25, 30 en 32 kilo: met het label ‘heavy’). Gelukkig hebben we een vent in ons midden die ons heel lief heeft geholpen met het tillen van de koffers (credits voor Jouke). Vervolgens even Boekarest in geweest en naar veel lopen toch besloten om, lekker culinair, te gaan eten bij de Mc Donalds! Toen snel naar ons hotel en slapen, dacht ik, maar van slapen kwam niet veel! Zal vast komen door de spanning van een nieuw avontuur, maar Jouke heeft er ook wel aan bijgedragen. Sinds vannacht zijn er geen bomen/bossen meer aanwezig in de omgeving Boekarest ;)

30-3: Zondag
’s Ochtends lekker ontbeten bij het hotel en toen met de trein richting Bacau! Een treinrit van 5 uur (11.00 uur – 15.45 uur). We wisten eerlijk gezegd niet wat we moesten verwachten van de treinen en het spoor hier in Roemenië, maar dat viel reuze mee. Ze hebben hier zelfs dubbel spoor! Daar kan Aalten en omstreken nog wat van leren ;). De trein zelf was ook goed vertoeven, een heuze ‘Harry-Potter’-trein. Wilde bijna aan de verkoper van etenswaren vragen of ze ook ‘smekkies in alle smaken’ hadden, maar daar had ik toch het lef niet voor!  Bij aankomst in Bacau werden we opgehaald door Julian die ons naar Asociatia Betania bracht. Daar een kort gesprek gehad met André Muit, de oprichter van de organisatie en toen naar ons appartement. Helemaal dik in orde! Koffers uitgepakt, foto’s op allerlei plekken geplakt en toen snel op zoek naar wat lekkers om te eten, want het was inmiddels al weer 19.00 uur en onze magen knorden behoorlijk. Uiteindelijk gegeten bij ‘Sisters Grill’, een lekker döner-menu met een cola voor maar 15 lei (3,36 euro!). Geen geld! Tot slot nog even de supermarkt ingedoken voor de nodige etenswaren voor de komende dagen!

31-3: Maandag + 1-4: Dinsdag
De eerste twee dagen was het erg vroeg dag. Elke ochtend zijn we rond 08.00 uur bij centrum De Dolfijn (Centrul Delfinul). We zijn begonnen met een gesprek met de psycholoog (Bogdan), de directrice en een van de behandelaars/trainsters. Daar hebben we een schema gemaakt voor de eerste 2 dagen, zodat Romy, Jouke en ik alle onderdelen van het centrum konden zien.

Kort gezegd bestaat Centrul Delfinul uit meerdere onderdelen. Te beginnen met twee verschillende groepen.
1. Grupa fluturaților (de vlinders): hier zitten 6 kinderen die worden bestempeld als ‘low-level’. Deze kinderen kunnen niet/nauwelijks verbaal communiceren.
2. Grupa ursuleților (de teddyberen): hier zitten ook 6 kinderen. Deze kinderen kunnen goed/beter communiceren dan de andere groep en zijn al wat verder in hun ontwikkeling.
Daarnaast worden er op het centrum meerdere behandelingen/trainingen gegeven.
- Ambulante trainingen: deze kinderen komen 3 keer per week voor 1 uur behandeling.
- Intensieve trainingen: deze kinderen krijgen trainingen van 4 uur lang, elke dag in de week, de leeftijd van deze kinderen ligt tussen de 2 en 4 jaar.
- Individuele trainingen: kinderen van het dagcentrum (de groepen) krijgen 2 keer op een dag 1 uur training.
Voor meer informatie check de volgende link: http://www.asociatiabetania.ro/nl/

Deze twee dagen waren echt ontzettend leerzaam en leuk. Alle theorie die we de afgelopen jaren hebben behandeld, wordt nu in de praktijk weergegeven. Wat er gedaan wordt is heel herkenbaar vanuit de theorie. Ik kijk er erg naar uit om zelf ook aan de slag te gaan hier in Roemenië!

Daarnaast is het personeel is erg vriendelijk! We mogen overal meekijken en we krijgen bij elke training veel uitleg over wat er gedaan wordt en waarom. De communicatie tussen de trainsters en ons gaat prima. Niet alle trainsters spreken Engels (een aantal wel), maar ondanks dat kunnen we elkaar wel goed begrijpen met o.a. handen en voeten. Het communiceren met de kinderen is lastig. Zij spreken alleen Roemeens en komen vaak naar je toe om je iets te vertellen. Met een beetje vertaling van de trainsters kunnen we ze wel begrijpen, maar als je gewoon lekker gek doet vinden de kinderen het helemaal mooi!

2-4: Woensdag
WERELD AUTISME DAG! Tijdens deze dag zijn we rond 10.00 uur met de kinderen en trainers vertrokken richting de stad om daar naar het theater te gaan. We hebben daar een voorstelling gezien over Aladdin. ’s Middags zijn we met een aantal trainers naar de stad Roman gegaan. Daar hebben we met z’n allen autisme onder de aandacht gebracht. We hebben onder andere flyers uitgedeeld en kinderen uit Roman hebben voor een gave ‘flashmob’ gezorgd. Na afloop zijn we met het personeel uit eten geweest bij de pizzeria. Het was erg gezellig en de pizza’s (3 pizza’s met een doorsnede van 50 cm, ja mensen 50 hele centimeters!) smaakten erg goed! Erg leuk om het personeel ook op een informele manier te leren kennen. Er zijn al plannen gemaakt voor veel gezellige avonden waarin we onder andere gaan leren om Roemeens te dansen én de karaoke mag natuurlijk niet ontbreken! ;)

3-4: Donderdag + 4-4: Vrijdag
Onze begeleidster vanuit de universiteit (Maartje) kwam twee dagen langs. Ook zij heeft alle trainingen bekeken en de plannen voor de komende tijd hier zijn inmiddels wat concreter. We hebben allemaal 3 kinderen toegewezen gekregen. Bij deze kinderen moeten wij behandelingen/trainingen gaan uitvoeren. Uiteindelijk is het de bedoeling dat wij drie soorten trainingen gaan geven:
1. PECS (Picture Exchange Communication System)
2. Zelfredzaamheidstraining
3. Speltraining
Voor meer informatie moeten jullie maar ff googlen! Daar zijn wij dus de komende twee maanden druk mee bezig. Volgende week zullen we voornamelijk bezig zijn met observeren van de kinderen en de behandelingen!

Op donderdagavond zijn we gezellig met Maartje uit eten geweest in de ‘shopping mall’. Een groot winkelcentrum met veel leuke winkels (o.a. de H&M, Zara en de Bershka)! Romy en ik hebben al besloten om op onze eerste vrije dag de Roemeense economie te stimuleren door flink te gaan shoppen! Vervolgens zijn we, lekker lui, met de taxi terug gegaan naar ons appartement. De taxi’s kosten hier namelijk geen drol: 0,22 eurocent per kilometer! Dan is de verleiding wel erg groot om de taxi te pakken.

5-4: Zaterdag
WEEKEND! En laten we deze dag maar eens goed beginnen met ‘de grote schoonmaak’. We hebben besloten om 1 dag in de week de boel eens flink op te ruimen en schoon te maken. Na de schoonmaak zijn Romy en ik naar Hostel Holland gegaan om daar onze was te dumpen. Daarna door naar het winkelcentrum, shoppen! Gelukkig was het richtingsgevoel van Romy aardig goed en hebben we de weg kunnen vinden. Als we mijn route waren gelopen dan zaten we waarschijnlijk nu aan de andere kant van Roemenië ;) Op de terugweg naar ons appartement hebben we onze was weer opgehaald. Helaas was niet alles gegaan zoals het hoorde, want de handdoeken waren allemaal nog zeiknat. Met het uitwringen van alle was hadden we het hele bad vol kunnen laten lopen. Maarja, niet zeuren, het leven van een student gaat niet altijd over rozen (zoals jullie hierboven al hebben kunnen lezen :P).

De eerste week in Roemenië zit er al weer op en de tijd gaat snel! Hoop dat jullie niet halverwege het verhaal in slaap zijn gevallen. Heb, zoals jullie zien, een beetje moeite met beknopte verhalen schrijven. Maaaaaar, dat mag de pret niet drukken!

P.s. Ik heb ook nog wat (leuke) foto's toegevoegd!

Dikke kus